با توجّه به درخواستهای مکرّر همراهان عزیز عهد و میثاق برای ارائهی زندگینامهی کوتاه و مستند از ولات امر، بخش جدید «آشنایی با ولات امر بهائی» را در وبگاه عهد و میثاق میگشائیم و شما همراهان عزیز را به مطالعهی اوّلین بخش از آن فرا میخوانیم.
مختصری از حیات پربرکت شوقی ربّانی
دوران کودکی و جوانی
تولّد مبارک حضرت شوقی افندی در ٢٧ ماه رمضان ١٣١٤ هجری قمری واقع شده است و اين تاريخ مطابق است با اوّل مارس ١٨٩٧ مسيحی؛ اين دو تاريخ در يکی از دفاتر يادداشتهای ايّام طفوليّت حضرت شوقی افندی بهخطّ مبارک خودشان مندرج است.
آن حضرت نوهی ارشد حضرت عبدالبهاء ميباشند. مادرشان ورقهی مبارکه ضيائيّه خانم و پدرشان جناب افنان ميرزا هادی شيرازی بودند. نام مبارک «شوقی» را حضرت عبدالبهاء عنايت فرمودند. ایشان علاقه وافری به شوقی ربّانی داشتند و به همین سبب همواره توصیه میفرمودند که به سبب احترام و عظمت منزلت، به ایشان شوقی افندی گفته شود.
شوقی ربّانی در کودکی در منزل تحصیل را شروع کردند و پس از مدّتی در مدرسه مسیحیان فرانسوی در حیفا تحصیل را ادامه دادند و سپس به مدرسه کاتولیک دیگری در بیروت رفتند. ایشان سالهای آخر دبیرستان و اوایل دانشگاه را در کالج پروتستان سوریه که بعداً بهعنوان دانشگاه آمریکایی بیروت نامیده شد، ادامه تحصیل دادند و مدرک خود را در سال ۱۹۱۸ کسب نمودند. ایشان سپس در کالج بالیول در آکسفورد انگلستان به تحصیل در رشته اقتصاد و علوم اجتماعی پرداختند و در همان حال به تکمیل مهارت ترجمه خود میپرداختند.
دوران ولایت امر اللّه
پس از صعود حضرت عبدالبهاء، ایشان در سال ۱۹۲۱ به واسطه الواح وصایای آن حضرت به مقام ولایت امر الله رسیدند. نظمی که الواح وصایا بیان کرده است، نظمی یکتا در بین ادیان جهان است که حضرت مولی الوری به آن اشاره داشتهاند.
در مدّت رهبری شوقی ربّانی بر آیین بهائی، آیین نازنین حضرت بهاء الله تبدیل به یک آیین جهانی شد. از آغاز انتصاب شوقی ربّانی تا صعود آن حضرت، شمار نفوس بهائی از صد هزار به چهارصد هزار رسید و کشورهایی که در آن آیین بهائی ورود کرده بودند، از ۳۵ کشور به ۲۵۰ کشور رسید.
شوقی ربّانی از سالهای دههی ۱۹۲۰ میلادی شروع به سیستماتیک کردن نظم جهانی حضرت بهاءالله در مکانهایی که جوامع بهائی حضور داشتند، کردند. در تحت عنایات شوقی افندی محافل روحانی ملّی شکل گرفت و چندین هزار محفل محلّی تشکیل شد.
ایشان در دههی ۳۰ بر روی ترجمهی آثار حضرت بهاءالله به انگلیسی کار کردند. در سال ۱۹۳۷ ایشان حرکتی نظاممند را آغاز کردند تا جمعیّتهای بهائی را در سراسر جهان گسترش دهند. این برنامه در نقشهی ده ساله از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۳ برنامهریزی شده بود.
در اواخر دهه ۱۹۴۰ پس از استقلال اسرائیل، ایشان شروع به گسترش مرکز جهانی بهائی در حیفا کردند که شامل ساخت مقبرهی حضرت اعلی و ساخت دارالآثار میشد.
در دهه ۱۹۵۰ ایشان به تأسیس نهادهای اداری بهائی ادامه دادند، در سال ۱۹۵۱ شورای بینالمللی بهائی را به ریاست جناب میسون ریمی ـ یکی از ۳۲ ایادیان امر در قید حیات که جایگاه ویژهای در خدمت به امر داشتند ـ بنیان نهادند تا به عنوان نهادی که نهایتاً به بیت العدل جهانی منجر خواهد شد، عمل کند.
(بیشتر…)