دیانت بهائی

همانطور که در قسمت اوّل مقاله اشاره شد، حضرت بهاءالله، در کتاب مستطاب اقدس، کلیّات برخی از احکام را بیان داشتند و صدور احکام جدید را به مقام تشریع یعنی بیت العدل عمومی محوّل فرمودند تا بر اساس مقتضیّات روز، احکام جدید را صادر نماید.

حضرت بهاءالله در این رابطه می‌فرمایند:

«… آن‌چه از حدودات در كتاب، برحسب ظاهر، نازل نشده است، باید امنای بیت العدل مشورت نمایند آن‌چه  پسندیدند مجری دارند… .» ۱

حضرت عبدالبهاء نیز فرمودند:

«… آن‌چه در كتاب مستطاب اقدس تشریع نگردیده و هم‌چنین جزئیات امور و مسائل فرعیّه كه در نتیجه اجرای احكام منزله حضرت بهاءالله به‌میان آید، باید توسط بیت العدل عمومی وضع شود.» ۲

پر واضح است تا زمانی كه احكام مورد نیاز دیانت بهائی كه به‌فرموده‌ی حضرت بهاءالله: «سبب اوّل است از برای حیات عالم» تشریع نگردد، نمی‌توان به ترقیّات جوامع بشری و تحقق وحدت عالم انسانی امیدوار بود.

حضرت بهاءالله در مجموعه‌ی مباركه‌ی اشراقات می‌فرمایند:

«… خیمه‌ی نظم عالم به دو ستون قائم و پابرجا، مجازات و مكافات»

با این وجود، با گذشت بیش از پنجاه سال، بیت العدل بدلی قادر به صدور قوانین جدید نبوده است. قوانینی که وجود آن‌ها کاملاً ضروری می‌باشد.

در مقاله‌ی قبلی به چرایی عدم صدور احکام جدید توسط بیت العدل خودخوانده اشاره گردید، که مهم‌ترین آن، عدم حضور ولیّ امرالله در رأس بیت العدل و عدم آشنایی اعضاء، با نصوص بهائی و مصون از خطا نبودن ایشان است.

حضرت عبدالبها، در الواح وصایای مبارکه، تأكید فرمودند که حضور ولیّ امر و مقام تبیین، در جلسات بیت العدل ضروری است تا او با ارائه تفسیر صحیح نصوص و رمزگشایی از مبهمات آن‌ها، امكان صدور حكم را برای اعضا فراهم آورد. بیت العدل ساختگی به‌دلیل عدم حضور ولیّ امرالله و مقام تبیین و عضو مصون از خطا، به تنهایی قدرت و توانایی تشریع احكام جدید را ندارد و همواره نگران است كه صدور یک حكم جدید، تبعاتی را به‌همراه داشته و عامل رسوایی‌اش گردد!

در این قسمت به برخی از قوانین که کمبودش، مدّت‌ها است در جامعه‌ی بهائی، احساس می‌شود، اشاره می‌گردد:

پایبندی به ایمان و باور قلبی و استقامت در راه ایمان و آیین، هیچ‌گاه سهل و آسان نبوده و نخواهد بود!
با گوشه‌ای کوچک از رنج‌ها و مصائب در مسیر بهائی حقیقی بودن، از زبان یک بهائی ارتدکس آشنا شوید!

در دیانت بهائی بیان احكام و اجرای حدود، از اهمیّت والایی برخوردار است. حضرت بهاءالله جلّ ذكره الاعلی در مواضع مختلف، بر لزوم اتّباع اوامرالله و عمل به دستورات كتاب تأكید فرموده‌اند. (۱)

ایشان در كتاب مستطاب اقدس و رساله‌ی سوأل و جواب و در الواح مختلف دیگر، كلیّات احكام و حدود مورد نیاز جامعه بهائی را نازل فرمودند؛ ولی متفرّعات و احكام جدید را به بیت العدل محوّل نمودند تا با توجّه به شرایط زمان و مكان، نسبت به صدور احكام جدید اقدام نمایند.

 هرچند حضرت عبدالبهاء و حضرت شوقی ربّانی، با تبیین بیانات حضرت بهاءالله، به توضیح و تفسیر مبهمات بسیاری از احكام پرداختند؛ لكن ایشان نیز بیان احكام جدید را، از مسؤولیّت‌های مهمّ بیت العدل معرفی كردند.

بنابراین یكی از وظایف مهمّی كه بر طبق نصوص مقدّسه بر عهده‌ی بیت العدل واقعی گذاشته شده است، تشریع احكام غیر منصوصه جدید است؛ حضرت بهاءالله در رابطه با این مبحث می‌فرمایند:

«… آن‌چه از حدودات در كتاب برحسب ظاهر نازل نشده است، باید امنای بیت العدل مشورت نمایند آن‌چه  پسندیدند مجری دارند…» (۲)

حضرت عبدالبهاء نیز فرمودند:

«… آن‌چه در كتاب مستطاب اقدس تشریع نگردیده و هم‌چنین جزئیّات امور و مسائل فرعیّه كه در نتیجه اجرای احكام منزله حضرت بهاءالله به‌میان آید، باید توسط بیت العدل عمومی وضع شود.» (۳)

با وجود آن‌كه بیش از نیم قرن از زمان تشكیل بیت العدل بدلی می‌گذرد، بیت العدل فعلی تا كنون نتوانسته است نسبت به تشریع احكام جدید و موردنیاز جامعه كه وظیفه‌ی اصلی اوست، اقدام شایسته‌ای به‌عمل آورد!

بر طبق نصوص، به نظر نمی‌رسد كه بیت العدل وظیفه‌ای مهم‌تر از بیان احكام جدید و اجابت این وعده و دستور طلعات مقدّسه‌ی بهائی داشته باشد. پر واضح است تا زمانی كه احكام مورد نیاز دیانت بهائی كه به فرموده حضرت بهاءالله « سبب اوّل است از برای حیات عالم» تشریع نگردد، نمی‌توان به ترقیّات جوامع بشری و تحقّق وحدت عالم انسانی امیدوار بود.

حضرت بهاءالله در مجموعه مباركه اشراقات می‌فرمایند:

«… خیمه‌ی نظم عالم به دو ستون قائم و پا برجا، مجازات و مكافات»

با توجّه به مقدمه‌ی ذکر شده، پرسش اصلی این است كه چرا بیت العدل با گذشت بیش از پنجاه سال از زمان تأسیس، نسبت به صدور احكام جدید موفق نبوده است؟!

بیت العدل بدلی تاكنون پاسخی برای این پرسش اساسی نداشته است؛ ولی به نظر می‌رسد در جهت صدور احكام جدید با مشكلات فراوان مواجه است كه در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌گردد:

اخیراً پیامی قدیمی از بیت العدل بدلی تحت عنوان «پیام مورخ ۶ ژانویه ٢۰۰٢؛ حمله به امرالله در نقاب دانش پژوهى» در شبکه‌های مجازی باز نشر شده است. به نظر می‌رسد تشکیلات حیفا تصمیم گرفته است که هم‌زمان با برگزاری انتخابات صوری و نمایشی بیت العدل، با انتشار این گونه مطالب از شدّت انتقادات به فرآیند انتخابات بکاهد و هر گونه صدای مخالف را ساکت سازد و این روند خود ساخته و پر از خطا را مشروع و صحیح جلوه دهد!

محتوای پیام در حقیقت، تعرّضی است به نتایج پژوهش‌های علمی برخی از محققان و دانشمندان بهائی. این پژوهشگران نتیجه تحقیقات و تتبعات خویش در آثار و نصوص مبارکه را در گروهی اینترنتی با یکدیگر به اشتراک گذاشته بودند؛ امّا چون برخی از نتایج این تحقیقات با نظرات بیت العدل هم‌راستا نبوده است، اعضای بیت العدل بدلی برآشفته شده و این گونه تحقیقات را برنتابیده‌اند! به همین علّت همانند موارد مشابه، به جای پاسخ مستدل به مباحث این پژوهشگران ـ که دارای مدارج عالیّه از معتبرترین دانشگاه‌های جهان هستندـ به فحّاشی پرداخته و با متهم ساختن و نسبت دادن نیّت سوء به ایشان، کوشیده آنان را مخالف و معاند معرفی کند!

بیت العدل بدلی به این وسیله بدون این‌که پاسخ مستدلی به پرسش‌ها و انتقادات آنان بدهد، به زعم خویش، خود را از اتهامات وارده مبرّا ساخته تا سلطه‌ی نامشروع خویش بر جامعه‌ی مظلوم بهائی را توجیه کند و احبّا را از تحرّی حقیقت باز دارد!

در ادامه به برخی از قسمت‌های این پیام اشاره می‌شود تا خوانندگان عزیز خود قضاوت کنند که آیا بیت العدل مورد نظر شوقی ربّانی که قرار بود واضع قوانین الهی و یکی از ارکان نظم بدیع امرالله بوده و اعضای آن از فرهیخته‌ترین مؤمنین جامعه بهائی باشند، می‌تواند بیت العدل فعلی باشد؟!  

در ابتدای پیام، بیت العدل تحقیقات این محققان آکادمیک را به «حملات» تعبیر کرده و آن را «تفرقه انداز» می‌‌خواند؛ سپس با اعتراف به مراتب علمی و دانشگاهی این عدّه، مطالعات آن‌ها را «تهاجمی» قلمداد کرده و با اشاره به این نکته که «عهد و میثاق کوشش‌هاى نسبتاً مشابهى را در گذشته در هم شکسته است»، به زعم خود، نیّت این محققان را «تضعیف نفوذ عهد و میثاق در ایمان مؤمنین» دانسته و چند مورد را به‌عنوان اتهام نسبت به این محققان مطرح می‌کند که در نوع خود بسیار بحث انگیز است.

از اتهاماتی که بیت العدل به این دانشمندان وارد کرده، «متهم ساختن انتخابات بهائى به نداشتن جامعیّت به‌خصوص در انتخابات بیت العدل اعظم» است. در واقع این مطلب نه اتهام، بلکه عین واقعیت است؛ چنان‌که در چند دوره‌ی اخیر انتخابات بیت العدل مشخص است؛ همواره افراد قبلی مجدداً «انتخاب» شده‌اند و در روند چندین دوره این به‌اصطلاح انتخابات، تقریباً هیچ کس جایگزین افراد دوره قبل نشده است! تنها اگر کسی به علّت فوت، بیماری، کهولت سن یا … توانایی ادامه‌ی کار در بیت العدل را نداشته است، با فرد دیگری از مجموعه‌ی دارالتبلیغ بین‌المللی ـکه خود منصوب بیت العدل هستند!ـ جایگزین شده است که این امر نشان‌دهنده واقعی نبودن انتخابات فعلی بیت العدل بدلی و دوری این مؤسّسه از روند مقرّر در نصوص مقدّسه است. در انتخابات اخیر تنها دو تن از افراد دوره‌ی قبل که خود دیگر نخواستند که در بیت العدل حضور داشته باشند، با دو نفر از اعضای دارالتبلیغ بین‌المللی جایگزین شدند و این مطلبی بود که قبلاً توسط بسیاری از افراد پیش‌بینی شده بود!

در اتهامی دیگر، بیت العدل محقّقان مورد بحث را «دست اندرکاران این توطئه صیّادانه» خطاب می‌کند که سعی می‌کنند نظرات خود را بر آثار حضرت بهاءالله تحمیل کنند!

باید پرسید، بیت العدلی که خود صلاحیّت تبیین و تفسیر نصوص طلعات مقدّسه را ندارد، چگونه می‌تواند به نظرات دیگر محقّقان هجوم آورده و آن‌ها را از اظهارنظر منع نماید؟!

در ادامه، اظهارنظر کسانی را که به شهادت خود بیت العدل محقّق می باشند، «تجاوز به تمامّیت امر حضرت بهاءالله»، «تجاوزات در لباس دانش پژوهى یا تحت پوشش احقاق حقّ آزادى عقیده» و «برداشت‌هاى غلط شگفت‌انگیز» خوانده است!

آیا مؤسّسه‌ای که مدّعی رهبری جامعه‌ی جهانی بهائی است و خود را جانشین طلعات مقدّسه می‌داند باید چنین سخن بگوید؟! به راستی کار امر مقدّس حضرت بهاءالله به کجا کشیده که متحرّیان حقیقت را متجاوز قلمداد کرده و با هر گونه تحقیق علمی که نتایج آن به مذاق اعضای بیت العدل بدلی حیفا خوش نیاید با حربه‌ی دشنام‌گویی و طرد و اخراج و به تعبیر خودشان: «یک فرایند پاکسازى»!! مقابله می‌شود؟!

جناب آقای علی ثابتی: هدف از اجرای این برنامه‌ها آشنایی بینندگان و شنوندگان عزیز به اهمیت و لزوم وجود یکایک ارکان اصلی نظم جهانی حضرت بهاءالله و لزوم وجود ولیّ امرالله و مفهوم عهد و میثاق در دیانت بهائی بر مبنای نصوص و آثار دیانت بهائی می‌باشد.

سعی بنده این است که این توضیحات تا حدّی جامع و کامل باشند تا در صورتی که این برنامه‌ها از ابتدا تا انتها دنبال و مشاهده شوند به تمام ابهاماتی که در مورد وجود ولیّ امر حیّ و زنده در دیانت بهائی است، پایان داده شود و جای شکّی نماند که نظم جهانی حضرت بهاءالله که از دو رکن ولایت امر و بیت العدل اعظم تشکیل می‌شود؛ بدون ولیّ امر حیّ و زنده بر مبنای آثار و الواح بهائی، امکان‌پذیر نیست و نخواهد بود.

عید اعظم رضوان بر شما کاربران و همراهان گرامی عهد و میثاق و تمامی هم‌وطنان عزیز بهائی و هم‌کیشان ارجمند مبارک باد!

جناب آقای علی ثابتی: هدف از اجرای این برنامه‌ها آشنایی بینندگان و شنوندگان عزیز به اهمیت و لزوم وجود یکایک ارکان اصلی نظم جهانی حضرت بهاءالله و لزوم وجود ولیّ امرالله و مفهوم عهد و میثاق در دیانت بهائی بر مبنای نصوص و آثار دیانت بهائی می‌باشد.

سعی بنده این است که این توضیحات تا حدّی جامع و کامل باشند تا در صورتی که این برنامه‌ها از ابتدا تا انتها دنبال و مشاهده شوند به تمام ابهاماتی که در مورد وجود ولیّ امر حیّ و زنده در دیانت بهائی است، پایان داده شود و جای شکّی نماند که نظم جهانی حضرت بهاءالله که از دو رکن ولایت امر و بیت العدل اعظم تشکیل می‌شود؛ بدون ولیّ امر حیّ و زنده بر مبنای آثار و الواح بهائی، امکان‌پذیر نیست و نخواهد بود.

در قدیم که با دست غذا می‌خوردند رسم بود که پیش از غذا میهمانان دست‌های خود را با آفتابه در لگن همراه آن می‌شستند، در میهمانی‌ها آفتابه و لگن را سر سفره می‌آوردند، آن را پیش یک یک میهمانان می‌بردند و لگن را زیر دست هر یک می‌گرفتند و با آفتابه آب می‌ریختند تا میهمان دست‌های خود را بشوید و با حوله خشک می‌کردند؛ چون آفتابه و لگن از ملزومات سفره بود، بعضی‌ها سعی می‌کردند سر سفره چند دست آفتابه و لگن بیاورند. در این صورت انتظار میهمان این بود که با این همه تشریفات حتماً غذا بسیار مفصّل خواهد بود؛ ولی برخلاف انتظار گاهی پیش می‌آمد که از غذای درست و حسابی خبری نبود و تشریفات سفره بیشتر از غذای سر سفره بود. در چنین مواردی بود که این مثل را می‌آوردند که: آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی!

بی‌شک شما هم اگر تأمل بفرمایید از این مصادیق در جامعه زیاد پیدا می‌کنید. یک نمونه‌ی آن در جامعه‌ی خودمان، تشکیلات ایجاد شده توسط بیت العدل بدلی است.

مجموعه تأسیساتی عظیم در حیفا با حدود ۱۰۰۰ نفر پرسنل و ساختمان‌های مختلف دارالآثار، دارالتبلیغ، دارالتحقیق، دارالتشریع و مؤسّسات مختلف جانبی آن، با کلّی بریز و بپاش تشکیل شده است؛ ولی از کار اصلی که تشریع احکام جدید و پاسخ به پرسش‌ها و حل مسائل روز احبّاء است، خبری نیست. با این‌که در کتاب مستطاب اقدس، حلّ بسیاری از پرسش‌ها و رفع ابهامات بر عهده‌ی بیت العدل گذاشته شده است؛ ولی بیت العدل، با گذشت بیش از۵۰ سال از تاریخ تأسیس خود، نتوانسته است به تعداد انگشتان دست حکم جدید صادر نماید.

تعجب نکنید! اخیراً کانال تلگرامی «آکادمی ایقان» با هماهنگی با بیت العدل بدلی، مجبور شد در مقابل پرسش‌های فراوان احبّاء و در واکنش به اعتراضات بهائیان ارتدکس، پیام مورخ ۲۷ ماه می ۱۹۶۶ را که در پاسخ پرسش‌های متعدّد یکی از احبّاء صادر شده و قبلاً به صورت عمومی منتشر نشده بود، باز نشر نماید! در این پیام، بیت العدل سعی کرده است به ابهامات موجود در پیرامون مشروعیّت خود و بی‌توجّهی به الواح وصایای مبارکه و چرایی عدم حضور ولیّ امرالله و مرکز تبیین و تفسیر در امر و غیره، پاسخ دهد.

مرحبا نو شدن و آمدن عید صیام

خرّم و فرّخ و میمون و مبارک بادا 

مقدمه:

در مقالات قبلی خود به بررسی مطالب طرح شده از سوی بیت العدل و نقد آن پرداختیم. در این قسمت نیز به طرح یكی دیگر از موضوعات عنوان شده از سوی بیت العدل جعلی و توضیحاتی در مورد آن می‌پردازیم؛ امید است این بحث، مورد استفاده‌ی دوستان قرار گیرد.

پرسش پنجم:

بیت العدل بدلی در مقاله‌ای با عنوان «اطاعت امّا از كه و چگونه؟» به ضرورت اطاعت از حكومت و اطاعت از بیت العدل تأكید می‌کند. در قسمتی از این مقاله چنین می‌خوانیم:

«در دیانت بهائی دو تعلیم وجود دارد كه بشر فرا گرای امروز ممكن است در پذیرش آن تردید داشته باشد، اطاعت از حكومت و اطاعت از بیت العدل. چون اصولاً امروزه كلمه‌ی اطاعت كلمه‌ی خوشایندی نیست.»

در ادامه، به اطاعت از بیت العدل و فواید آن اشاره شده و حفظ  وحدت و جلوگیری از انحراف جامعه، از دستاوردهای مهمّ آن، معرفی شده است؛ هم‌چنین به موضوع اطاعت از حكومت و لزوم تبعیت احبّاء از فرامین اداری و اجتماعی حكومت‌ها نیز پرداخته شده است؛ در قسمتی از مقاله چنین می‌خوانیم:

«در خارج از جامعه نیز افراد بهائی موظّف به اطاعت از حكومتند. از دیدگاه بهائی حكومت كه وظیفه‌اش اداره و حفظ جامعه است؛ باید مورد احترام و حمایت افراد قرار گیرد تا كار خود را به درستی انجام دهد. اگر هر فردی بخواهد مطابق میل و سلیقه خود از دستورات حكومتی سرپیچی كند، دیگر حكومت معنایی نخواهد داشت. بهائیان در امور اجتماعی و اداری مطیع حكومتند ولو آن را قبول نداشته باشند؛ ولی در امور فردی و وجدانی و اخلاقی مطیع تعالیم الهی‌اند.»

توضیحات و پاسخ عهد و میثاق:

در سطور ذیل سعی شده است تا این سخنان بیت العدل در بوته‌ی نقد قرار گیرد.

در مورد واژه اطاعت بحث‌های فراوانی وجود دارد كه پرداختن به همه‌ی آن‌ها زمانی طولانی را طلب می‌كند و ممكن است از حوصله‌ی کاربران ارجمند بیرون باشد؛ امّا در معنی كلمه‌ی اطاعت، به فرمانبرداری بی‌چون و چرا، تسلیم شدن در مقابل دیگری، پیروی كردن، مطیع بودن و امثال آن اشاره شده است.

 در مورد لزوم اطاعت از بیت العدل بدلی یك پرسش اساس مطرح است كه پاسخ‌گویی به آن به درک درست مفهوم اطاعت كمک خواهد نمود.

امروزه این عقیده كه یک شخص یا گروه، حاكم مطلق باشد و هر دستور یا فرمانی كه داد، بدون چون و چرا برای سایرین لازم‌الاجرا باشد، از اعتبار لازم برخوردار نیست و نمی‌تواند مورد پذیرش عمومی قرار گیرد؛ مگر این‌كه آن دستور بیانگر اراده‌ی الهی باشد و دستوردهنده، مصون از هر گونه خطا و اشتباه باشد. در مورد بیت العدل فعلی اولاً باید ثابت شود كه اعضای بیت العدل می‌توانند مصون از خطا باشند، ثانیاً باید مشخص گردد كه بیت العدل فعلی مشروعیّت خود را چگونه و از كجا به‌دست آورده است؟!

از نظر ما بیت العدل بدلی فعلی، فاقد هرگونه مشروعیّت قانونی است و آن بیت العدلی نیست كه حضرت بهاءالله و حضرت عبدالبها و شوقی ربّانی در مورد آن صحبت كرده‌اند و آن را ملهم به الهامات الهی دانسته‌اند!

بیت العدل اصلی، بیت العدلی است كه بر طبق مفاد الواح وصایای حضرت عبدالبهاء، ولیّ امرالله و مقام تبیین، ریاست آن را به عهده داشته باشد؛ نه مجمع حاضر كه به غلط این جایگاه را غصب کرده است. ولیّ امر است كه می‌تواند اشتباهات بیت العدل را تذكّر دهد و عضو خاطی بیت‌العدل را در صورت لزوم اخراج نماید. ولیّ امر است كه حضرت بهاءالله مقام عصمت را به او منتقل می‌نماید؛ نه اعضای بیت العدلی كه توسط مردم انتخاب می‌گردند و مانند دیگر افراد عادی جامعه هزاران خطا و اشتباه دارند و خودشان در حال یادگیری هستند و با سعی و خطا، پیام یا حكمی را صادر می‌كنند و از تبعات حكم صادره‌ی خود بی‌اطّلاع هستند!

برای درک بهتر موضوع، یك مثال ساده مطرح می‌کنیم: