گذری بر تعالیم بهائی
اولین روز اردیبهشت ماه مطابق با یکی از بزرگترین اعیاد بهائیان جهان موسوم به عید رضوان است. ۱۲ روز ابتدای اردیبهشت، به ایام رضوان معروف است که در این ایام، حضرت بهاءالله، آشکارا مقام من یظهره اللهی یا رسالت خود را به مؤمنین بیان یعنی بابیان و سایر مردمان اعلام نمود. بابیان بر طبق بیانات حضرت باب، منتظر قریب الوقوع من یظهره‌الله (یعنی کسی که خداوند او را ظاهر می کند) بودند و معتقد بودند که او همان کسی است که جهان را از ظلم و بی عدالتی نجات خواهد داد و امر او در سراسر جهان مستقر خواهد شد.
حضرت بهاءالله در روز اول اردیبهشت در زمانی که از سوی دولت عثمانی، از بغداد به استانبول تبعید شده بود در اثنای خروج از بغداد در باغی موسوم به باغ رضوان به بابیان که در آن زمان شدیداً تحت تاثیر عظمت شخصیت ایشان بودند، رسالت خود و مقام خود را اظهار نمودند. حضرت بهاءالله به مرور جامعه ای را ایجاد کردند که وسعتش مرزهای ایران و عراق و کشورهای مجاور را درنوردید و به جامعه ای جهانی که اکنون در سراسر جهان پیروانی بسیار فعال و مومن دارد تبدیل گردید. ایشان تحولی عظیم در تصور و برداشت از معنای دین و هدف و مقصد آن ایجاد کرد و با تدابیری که اندیشید نظمی جدید در جامعه جهانی بهائی ایجاد نمود و مردمانی را تربیت کرد که تمام فکر و ذکرشان و اصلی ترین اعتقادشان، تلاش برای ایجاد وحدت عالم انسانی یعنی ایجاد ارتباطی انسانی و اخلاقی بین تمام مردمان جهان از هر نژاد و ملیت و مذهب و جنس است. بهاءالله در همان روز اول رضوان، صراحتاً بابیان را که تا قبل از آن همچون مسلمانان معتقد به جهاد در راه دین و مقابله با مشرکین بودند از هر گونه خشونت و جهاد و جنگ با اسلحه بر حذر داشت و جنگ و جدال و جهاد با شمشیر و اسلحه را ممنوع و مردود اعلام نمود و بر دوستی و مودت و تلاش برای وحدت و محبت بین قلوب تاکید نمود. همچنین مفهوم نجاست را در همان روز اول منسوخ نمود بدین معنا که دیگر هیچ کس حق ندارد کسی یا چیزی را اعم از حیوان یا انسان، ذاتاً نجس و ناپاک بداند (مفهوم نجاست با مفهوم کثیف بودن به معنای بهداشتی و علمی آن متفاوت است) و بنابراین این اعتقاد را که بهائیان، «اغیار» یا پیروان سایر ادیان را نجس یا مردود بدانند از میان برداشت و در کتاب اقدس صراحتاً فرمود که مومنین او باید با تمام مردمان جهان با نهایت روح و ریحان و شادی و سرور و محبت معاشرت نمایند. حضرت بهاءالله به مرور اساسی را بنا نهاد که بعدا پس از صعودشان، عبدالبهاء فرزند ارشد ایشان که مبین آیات و مرکز عهد و میثاق او بود برای بهائیان این اصول را به طور خلاصه در ۱۲ اصل بیان نمود که عبارتند از:
(بیشتر…)
