تببین آیات

در ارتباط با موضوع «تبیین آیات» که در دیانت بهائی مطلقاً از اختیارات و وظایف خاصّه‌ی ولی امر الله است، قسمتی از کتاب «منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء، جلد چهارم، صفحات ۲۶۲ تا ۲۶۸ (لوح هزار بیت)» از سوی «جامعه‌ی بهائیان ارتدکس آلمان» انتخاب شده و به عنوان بخش دوم مقاله‌ی «تبیین مفهوم عهد و میثاق در فرمایش حضرت عبدالبهاء و شوقی ربّانی» برای عهد و میثاق ارسال نموده‌اند؛ ضمن تشکّر از ایشان، کاربران و خوانندگان گرامی را دعوت می‌کنیم که با مطالعه‌ی این سطور به تشابه آن‌چه بعد از صعود اوّلین ولی امر الله اتّفاق افتاد و مخالفت‌های کنونی با ولی امر الله (مبیّن آیات الله) با شرایط حاکم در زمان مولای عزیزمان حضرت عبدالبهاء بیش از پیش پی ببرند و اهمّیّت وجود ولی امر الله برای ایشان آشکار و روشن‌تر گردد:

«ای رفیق در هر کور  اگر چه امر الله ظاهر، ولی به وضوح این کور اعظم در هیچ کوری امر واضح و  عیان نبود چه که‌ این دور مبین در جمیع شؤون ممتاز و در کلّ مراتب بی‌مثل و بی‌نظائر و اشباه و در این کور نیز هیچ امری به وضوح و ثبوت و قوّت و عظمت عهد و میثاق نه.

جمال قدم و اسم اعظم روحی لعباده‌ الفداء از جمیع جهات ابواب وساوس و دسائس و شبهات را مسدود فرمودند و از برای نفسی محلّ  تردّد نگذاشتند، سی سال قبل از صعود در مواضع متعدّده از کتاب اقدس که ناسخ و مهیمن بر جمیع کتب است به صراحت و توضیح من دون تأویل و تلویح سبیل را واضح و دلیل را لائح فرمودند و تکلیف الهی و دینی و روحی و ظاهری و باطنی کلّ را تعیین کردند و سی سال جمیع اطفال ملکوت را از پستان کتاب اقدس شیر عنایت فرمودند تا این ضوابط و روابط الهیه در کینونات بشریه تمکّن تامّ حاصل نماید و حصن رزین امر الله چون  سدّ سدید حدید حصین و متین شود و کسی  رخنه نتواند مبین کتاب مبین را به اوضح تصریح تعیین فرمودند و مرکز میثاق را شهره‌ی آفاق کردند و گذشته از بیان شفاهی به اثر قلم اعلی و نصّ صریح ابهی کتاب عهد نازل و جمیع شبهات محتمله را زائل فرمودند به قسمی که دور و نزدیک و اهل افریک و امریک و ترک و تاجیک کلّ از این آوازه در غلغله و ولوله ‌افتادند، وصیت این عهد و صوت این میثاق گوش‌زد جمیع اهل آفاق شد.