تلاشهای بهائیان حقیقی ایران برای معرفی جایگاه رفیع ولایت امر و مفهوم واقعی عهد و میثاق الهی، مبنای گفتگو، پرسش و تردیدهای فراوان در مورد مدّعای بیپایه و اساس مصونیّت از خطای بیت بدلی محروم از حضور ولیّ امر گردید. از سوی دیگر این موضوع، سبب طرح پرسش و پیگیری برای کسب آگاهی در مورد شناخت مقام و منزلت بیبدیل ولیّ امرالله در بین احبّای فارسی زبان شده است.
این مهم، نگرانی بیت العدل خودخوانده را برانگیخته و آن را به تکاپو واداشت تا با انتشار پیامی مغلق و پر ابهام، بهنحوی به مقابله با این موج فکری متقن و مستدل و پرتوافشانیهای آن در جامعه برخیزد!
در این رابطه، توسط یکی از ایادیان امر، از محضر ولیّ امر چهارم دیانت بهائی، جناب نصرت الله بهره مند، درخواست شد تا در صورت صلاحدید، جهت روشنگری هر چه بیشتر افکار احبّای ایران و فارسیزبان، پاسخ لازم به مغالطهها و دعاوی نادرست مطروحه در این پیام را مرقوم فرمایند.
ایشان نیز با کمال محبّت و در نهایت بزرگواری، این خواهش را اجابت فرموده و مرقومهی مستند و مستدل ذیل را انشاء فرمودند.
امیدواریم که زیارت و مطالعهی دقیق این توقیع شریف، یاریگر احبّای مظلوم ایران در آشنایی هر چه بیشتر با معارف اصیل امر جمال مبارک و حقیقت مفهوم واقعی عهد و میثاق الهی باشد.
نسخهی آماده چاپ متن پیام را با کلیک بر روی آیکون ذیل بارگذاری نمایید:
متن پاسخ ولیّ امر چهارم به درخواست بهاییان حقیقی ایران در مورد نامهی اخیر بیت العدل بدلی:
دوست ارجمندم،
مندرجات رونوشت نامهای که ارسال فرمودید، حاوی مخلوطی از مطالب درست و نادرست است و همانطور که فرمودید این کار تازگی نداشته و نشانگر ضعف منطق ناقضین میثاق میباشد.
جناب شوقی افندی اوّلین ولیّ امرالله عهد و میثاق را بهشرح زیر بیان فرمودهاند: (ترجمه)
«ولیّ امرالله وجود دو نوع میثاق را ملاحظه مینماید که صراحتاً و مکرراً در الواح و آثار امری ذکر شده است. نوع اوّل عهد و میثاقی است که هر پیامبر الهی با بشریّت یا منجزاً میتوان گفت با پیروانش منعقد مینماید که آنان مظهر ظهور بعدی که بازگشت و ظهور مجدّد حقیقت اوست پذیرفته و پیروی نمایند. نوع دوم عهد و میثاق مانند میثاقی است که حضرت بهاءالله با پیروانش بست که حضرت عبدالبهاء را پیروی نمایند و این بهمنظور استحکام و استقرار جانشینی سلسله مصابیحی است که پس از هر مظهر ظهوری ظاهر میشوند و بر این منوال است عهد و میثاقی که حضرت عبدالبهاء با بهائیان بستند که پس از ایشان نظمی که طرح فرمودند بپذیرند.
(LIGHTS OF GUIDANCE, p. 181)
احبّای الهی و مؤمنین حقیقی میدانند نظمی که حضرت عبدالبهاء طرح فرمودند و عهد و میثاقی که آن حضرت با بهائیان بستند، در الواح مبارک وصایای ایشان مندرج است که در نامهی مورد بحث، بدون اشاره به مأخذ، فقط به قسمت کوچکی از آن بسنده شده و اصل عهد و میثاق را مخفی داشتهاند؛ ذیلاً نوشتهی آنها عیناً درج میگردد:
(بیشتر…)