وبگاه رسمی جامعه‌ی بهائیان ارتدکس ایران

شرحی از کتاب روحی ۸؛ بخش هفتم

در صفحه 75 نوشته اند :

“ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻰ امرﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ می ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺻﺮﻳﺢ ﻭ ﻗﺎﻃﻊ مؤسسات ﺩﻭﮔﺎنه بیت ﺍﻟﻌﺪﻝ ﺍﻋﻈﻢ ﻭ ﻭﻻﻳﺖ ﺍﻣﺮالله ﺭا ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﺑﺮﮔﺰﻳده ﺧﻮﺩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ “

اگر منظور نویسندگان کتاب روحی از حضرت ولی امرالله، حضرت شوقی افندی اولین ولی امرالله باشد ایشان چنین فرموده اند:

They have also, in unequivocal and emphatic language, appointed those twin institutions of the House of Justice and of the Guardianship as their chosen Successors,

(The World Order of Baha’u’llah, P 19)

همانطور که مشاهده می فرمایید واژه (twin) را که معنی آن توامان یا دوقلو می باشد با سوء نیت به کلمه (دوگانه) تغییر داده اند. ترجمه این قسمت در کتاب نظم جهانی بهائی صفحه 27 به درستی (توامان) ترجمه شده است:

“با بياني صريح و قاطع دو موسسه توامان بيت العدل و ولايت امر الله را به عنوان جانشينان منتخب خويش معين فرموده‌اند” (نظم جهاني بهائي: صفحه ۲۷)

واژه توامان مشخص می نماید که این دو موسسه نظم بدیع جدا شدنی نیستند و به عبارت دیگر دوگانه نمی باشند. مکرراً حضرت شوقی افندی بر این حقیقت تاکید فرموده اند.

«اين نظم بديع از انظمه باطله سقيمه عالم ممتاز در تاريخ اديان فريد و بی مثيل و سابقه بنيادش بر دو ركن ركين استوار ركن اول و اعظم ركن ولايت الهيه كه مصدر تبين است و ركن ثانی بيت عدل اعظم الهي كه مرجع تشريع است همچنانكه در اين نظم الهی تفكيك بين احكام شارع امرو مبادی اساسيه‌اش كه مركز عهد و ميثاقش تبيين نموده ممكن نه، انفصال ركنين نظم بديع نيز از يكديگرممتنع و محال» (توقيعات مباركه ١٩٤٥-١٩٥٢: صفحه ۱۲۷)

در بدو امر بايد به نهايت وضوح و بدون هيچ ابهامی مذکور گردد که اين دو مؤسّسه نظم اداری حضرت بهآءاللّه اساسش من عند اللّه است و وظائفش خطير و ضروری و مرام و مقصدشان مکمّل يکديگر . هدف مشترک و اساسی اين دو مُؤسّسه آنست که همواره سلطه و اختياراتی را که من جانب اللّه بوده و از نفس مظهر ظهور سرچشمه گرفته است حفظ نمايد و وحدت پيروان آئينش را محفوظ دارد و اصالت و جامعيّت تعاليمش را صيانت کند و به مقتضای زمان قوانين غير منصوصه را تشريح نمايد. و چون اين دو مؤسّسه لا ينفصم (جدانشدنی) مُتّفقاً به اجرای وظائف پردازند امور تمشيت پذيرد و اقدامات جامعه مرتبط گردد و مصالح امر اللّه ترويج يابد و قوانينش تنفيذ شود و تشکيلات تابعه‌اش حمايت گردد.

(کتاب دور بهائی صفحه ٧٨ )

همچنین میفرمایند:

“It should be stated, at the very outset, in clear and unambiguous language, that these twin institutions of the Administrative Order of Baha’u’llah should be regarded as divine in origin, essential in their functions and complementary in their aim and purpose. Their common, their fundamental object is to insure the continuity of that divinely-appointed authority which flows from the Source of our Faith, to safeguard the unity of its followers and to maintain the integrity and flexibility of its teachings. Acting in conjunction with each other these two inseparable institutions administer its affairs, coordinate its activities, promote its interests, execute its laws and defend its subsidiary institutions.”

(The World Order of Baha’u’llah, P 148)

علی ثابتی

شرحی از کتاب روحی ۸؛ بخش ششم

نویسندگان روحی در صفحه 67 بخش بیست و چهارم نوشته اند:

“ﻣﺎ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺨﺶ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﺎﻯ  ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺳﺎﻟه ﻗﻴﺎﺩﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﻣﺮﻭﺭ  ﮐﺮﺩﻳﻢ، ﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻣﺮ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺩﻫﻴﻢ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺩﺭﮎ ﻋﻤﻴﻖ تری از قوه ﻣﻴﺜﺎﻕ و اهمیت آن نصیبمان شود.”

نویسندگان کتاب روحی به پیروی از بیت بدلی دائماً از عهد و میثاق یاد میکنند بدون آنکه  معنی، هدف، منظورو مقصود را بدانند .

در صفحه 71 نیز نوشته اند:

“همانطور که قبلاً در این بخش ذکر شد، الواح مبارکه وصایای حضرت عبدالبهاء مطمئناً در طول زندگی، مورد تفکر و تامل شما قرار خواهد گرفت. آن را به دفعات مطالعه خواهید کرد و هر دفعه بصیرت بیشتری  در مضامین عمیق آن برای پیشرفت امر الهی پیدا خواهید کرد. ما در اینجا الواح وصایا را بطور کامل مطالعه نخواهیم کرد، گرچه قسمتهای زیادی از آن را عیناً نقل خواهیم نمود. درحین مطالعه بیانات منتخبه باید به خاطر داشته باشید که منظور این بخش آنست که ما درک خود را از اثری که قوه میثاق در حیات فردی و جمعی ما می گذارد عمیق تر سازیم”

حضرت عبدالبهاء میفرمایند:

“اگر حصن حصين‌ امرالله به قوّهء ميثاق محفوظ نماند در يک روز در بهائيان هزار مذهب پيدا شود چنانچه در دورهای  سابق  حاصل شد ولی در اين دور مبارک محض  صيانت امرالله که تفريق در بين حزب الله نشود جمال مبارک روحی له الفدآء به اثر قلم اعلی عهد و پيمان گرفت ومرکزی معيّن فرمود  که مبيّن  کتاب است  و رافع اختلاف آنچه او بنگارد و بگويد مطابق واقع و درصون حمايت جمال مبارک از خطا محفوظ. مقصد از اين عهد و ميثاق رفع اختلاف از آفاق است”

    (منتخبات مکاتیب جلد چهارم صفحه ١٦٥)

” این دور مبارک” از هزار سال کمتر نخواهد بود و تا پایان دوران مبینین کتاب (اولیاء امرالله) وجود خواهند داشت.

«باری از خصائص اين دور حضرت بهاء الله که در دورهای سابق نبوده‌ است يکی اين است  که حضرت بهاءالله  مجال اختلاف  نگذاشت زيرا در يوم  مبارکش به اثر قلم اعلی عهد و ميثاق گرفته و مرجع کلّ را بيان فرموده و مبيّن کتاب را تصريح کرده و ابواب تأويل را مسدود نموده جميع بايد شکر خدا کنند که دراين دورمبارک کلّ را راحت فرموده و مجال تردّد نگذاشته  لهذا بايد اطاعت و انقياد نمود و توجّه تامّ داشت.»                   (منتخبات مکاتیب حضرت عبدالبهاء جلد چهارم صفحه ١٦٩)

“اين كلمات را مبادا كسی تأويل نمايد و مانند بعد از صعود هر ناقض ناكثی بهانه ای كند و علم مخالفت بر افرازد و خود رائی كند و باب اجتهاد باز نمايد. نفسي را حق رائی و اعتقاد مخصوصی نه بايد كل اقتباس از مركز امر و بيت عدل نمايند . و ما عدا هما كل مخالف في ضلال مبين . عليكم البها الابهي .”

(الواح وصاياي مباركه حضرت عبدالبها: صفحه ۲۸)

اولین ولی امرالله میفرمایند:

“اين نظم بديع از انظمه باطله سقيمه عالم ممتاز در تاريخ اديان فريد و بي مثيل و سابقه بنيادش بر دو ركن ركين استوار ركن اول و اعظم ركن ولايت الهيه كه مصدر تبين است و ركن ثاني بيت عدل اعظم الهي كه مرجع تشريع است همچنانكه در اين نظم الهي تفكيك بين احكام شارع امر و مبادی اساسيه‌اش كه مركز عهد و ميثاقش تبيين نموده ممكن نه انفصال ركنين نظم بديع نيز از يكديگرممتنع  و محال”

(توقيعات مباركه (١٩٤٥-١٩٥٢) صفحه ۱۲۷) (توقيعات مباركه – خطاب به احبا شرق صفحه 301)

علی ثابتی

شرحی از کتاب روحی ۸؛ بخش پنجم

در صفحه 64 نوشته اند:

“ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ  ﻭ ﺑﺮﻣﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ،  ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺳﻮﺍﺑﻖ ﺩﻳﻨﻰ  ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ،  ﺩﺍﻣﻨه  فعالیت های امری  ﺑﺘﺪﺭﻳﺞ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻳﺎﻓﺖ.  ﺩﺭ ﻳﮏ ﻧﺎﺣﻴﻪ در ﺑﺮﻣﻪ، ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌه ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺸﺘﺼﺪ نفر ﺑﻬﺎﺋﻰ  ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﺭﺍ ﺟﻤﻌا ﮐﺸﺖ ﻭ ﺯﺭﻉ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺩرﺁﻣﺪ آن   ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﭘﻴﺸﺒﺮﺩ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺍﻣﺮ ﻣﻰ نمودند. مبلغین بهائی، برخی از شرق وبرخی ازﻏﺮﺏ، به ژاپن، ﭼﻴﻦ ﻫﺎﻭﺍﺋﻰ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻧﺪ. ﺩﺭ ﻫﻤه ﺍﻳﻦ نقاط، آثار ﻫﺪﺍﻳﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩ. حضرتشان بنفسه آرزوی مسافرت به چین را ابراز نموده وعنوان شده است که فرموده بودند:

” ﭼﻴﻦ، ﭼﻴﻦ، ﭼﻴﻦ، ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﻮﺩ. ﮐﺠﺎﺳﺖ آن بهائی مقدس و منزهی که اهالی چین را تبلیغ کند؟ چین خیلی استعداد دارد.”

آن بهائی مقدس منزه جناب میسن ریمی دومین ولی امرالله بودند حضرت عبدالبهاء علاقه و محبت زیادی نسبت به میسن ریمی داشتند و همواره اورا بسبب ایمان قوی ، فداکاری در راه امر، دانش و آگاهیش، فروتنی و صداقتش مورد تحسین و ستایش قرار می دادند و این موضوع به روشنی درالواح بیشماری که به افتخار او صادر فرموده اند آشکار است به جرات میتوان گفت که هیچ بهائی به اندازه میسن ریمی مورد لطف و تشویق هیکل مبارک قرار نگرفته است. نه تنها در الواحی که به افتخار او صادر فرمودند بلکه در الواحی نیز که به دیگران مرقوم فرموده اند میسن ریمی را ستوده اند برای نمونه قسمتی ازلوح صادره بافتخار خانم استرلینگ که در نجم باختر مورخ: 20 اگست 1910 در صفحه 10 درج گشته است ذیلاً ملاحظه فرمائید:

 «ای بنت ملکوت ، حضرت مستر ریمی چون از سفر چین و ژاپون و هند به ارض مقدسه وارد  و با نهایت بشارت وسرور حاضر شد از شدت محبت یاد یاران نمود و در آستان مقدس طلب عون و عنایت حضرت احدیت کرد . فی الحقیقه این عزیز عبد البهاء ترک وطن خویش نمود و از راحت و نعمت خود بگذشت مشقت سفر اختیار نمود و دریای اتلانتیک و پاسفیک قطع کرد تا در جزایر هونولولو بشارت بملکوت دهد و در ژاپون انتشار تعالیم حضرت بیچون کند  نفوس را بهدایت کبری مهتدی نماید و تشنگان را از چشمه ایوب بنوشاند چین را از طلوع نور مبین خبر دهد و هندوستان را بنفحات حدیقه رحمان معطر نماید  الحمدلله موفق و موُیّد شد و در آندیار ندای ملکوت بلند گشت و اسرار لاهوت آشکار شد  بنیانی تاسیس کرد که تا  ابدالآباد باقی و برقرار است  و سراجی برافروخت  که روشنائی ابدیست  درختی بنشاند که ثمرش بی پایان است.»

شرح مسافرت جناب میسن ریمی و آقای استرودن در صفحات 8 و 9 همان نشریه نجم باختر مورخ: 20 اگست 1910 بشرح زیر درج گردیده که شامل ابراز خشنودی و عواطف حضرت عبدالبهاء نیز میباشد:

“یکی از وقایع مهم امری که در سال گذشته اتفاق افتاد و آثارش در آینده معلوم خواهد گردید همانا سفر دور جهان بواسطهء جناب مستر شارلز میسن ریمی و مستر هووبرد استرودن است که مدت یک سال در اطراف عالم و در ممالک دور ونزدیک نداء یا بهاءاالله ابهی را بلند نمودند.  چون از شهر واشنگتن حرکت نموده جمیع مجامع شهرهای آمریک را ملاقات کرده وبا یاران و اغیار صحبت فرموده تا خود را به شهر سانفرانسیسکو که آخرین نقطه آمریک است میرسانند و از آنجا در کشتی بخار نشسته از دریای پاسفیک عبور نموده در جزائر هونولولو وممالک ژاپن وچین و هندوستان سفرمینمایند وپس از اسفار در هندوستان و اداء خطابه ها و ملاقات یاران خود را به ارض مقصود رسانیدند و پس زیارت جمال جانان از راه اروپ مراجعت به امریک نمودند.  مشارالیهم بهر شهری که رسیده به نشر نفحات الله وتبلیغ دین الله و ایقاظ نفوس مشغول میشوند شرح و توصیف این اول سفر بهائی بدور عالم خارج از این عریضه است زیرا حضرات بر حسب امر مبارک بزودی کتاب در شرح وقایع سفر تالیف و چاپ خواهند نمود امید است که بواسطه یکی از جوانان انگلیسی دان آن کتاب محض انتشار در شرق بلسان فارسی ترجمه گردد تا هرکسی بر عظمت و جلال امر در اطراف جهان بخوبی آگاه گردد.  حضرت مولی الوری در باب این سفر میفرماید:

“از سفر مستر ریمی و استرودن مرقوم نموده بودید این سفر را نتایج و ثمر بی حصر. درجمیع اعصار و قرون آتیه مذکور خواهد بود و بعد از رجوع این سفر البته شرح مفصلی مرقوم ومنتشر خواهند نمود.”

یکی دیگر از الواح حضرت عبدالبهاء که به افتخار جناب میسن ریمی صادر گشته است:

واشنگتن جناب مستر ريمی عليه بهاء اللّه الابهی  

هُو اللّه

 ای جوان نورانی و عزيز روحانی من، نامه تو رسيد و از قرائتش چنان مسرّتی حاصل شد که وصف نتوانم زيرا دليل بر علوّ فطرت و قوّت همّت و خلوص نيّت تو است عبدالبهاء را سرور باينگونه امور است اگر جميع لذائذ جسمانی جمع شود بخاطر عبدالبهاء خطور ننمايد که راحت و لذّتی در جهان هست ولی چون نفحه مشکباری از گلشن قلوب ياران بمشام برسد چنان فرحی دست دهد که بی‌اختيار بشکرانه جمال مبارک پردازد که چنين بندگانی تربيت فرموده است باری از نامه شما بی‌نهايت مسرورم اين فکر شما بسيار موافق اميدوارم که يک اهتزاز جديدی در قلوب احبّا حاصل گردد و ثبوت و استقامتی عظيم حصول يابد و سبب هدايت ديگران شود پس با قوّتی رحمانی و عزم و اراده‌ئی آسمانی و لسانی ناطق و قلبی سرشار از محبّت اللّه الواح را بدست گير و بجميع ديار سفر کن حتّی بجزائر هنولولو در جميع شهرهای امريک سفر نما و جميع را بر ثبوت بر ميثاق بخوان و جميع را از باده ميثاق سرمست کن و بنشر نفحات اللّه دلالت نما فرياد يا بهاء الابهی بلند کن و نعره يا عليّ الأعلی بزن و ياران را بيدار کن که امتحانی عن قريب بميان آيد شايد نفوسی بظاهر ثابت و باطن مذبذب بآن صفحات رود تا ياران را در ميثاق الهی سست کند بيدار باشند هوشيار باشند بمجرّد اثر نقض کناره گيرند شب و روز بکوشند تا انوار ملکوت ابهی جهان گير گردد و ظلمات ضلالت بکلّی زائل شود جميع را تحيّت ابدع ابهی ابلاغ دار علی الخصوص امة اللّه مسس پارسنز و امة اللّه مسس ديکسن و امة اللّه مسس هنن و امة اللّه مسس هنی و سائر احبّای الهی و اماء رحمن را و عليک البهاء الابهی عبدالبهاء عباس  

(مکاتیب حضرت عبدالبهاء جلد سوم صفحه 232)

علی ثابتی

 شرحی از کتاب روحی ۸؛ بخش چهارم

در صفحه 30 روحی 8 واحد 1 نوشته اند:

” مبین ﮐﻼﻡ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺩﺍﻣه ﺁﻥ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﮐﻠﻤﺔ الله ﺍﺳﺖ. ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻟﻠّﻪ ﻧﺺ  ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﻪ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ مبین ملهم، ﺯﺑﺎﻥ ﺯﻧﺪه ﺁﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺳﺖ – ﺍﻭ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ  اوست ﮐﻪ میتواند با صلاحیت و ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ، ﻣﻘﺼﻮﺩ ّ ﮐﺘﺎﺏﺍﻟﻠّﻪ ﺭﺍﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ “

در کتاب روحی8 واحد 1 صفحه 38 نوشته اند:

“ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﻣﻈﻬﺮ کلی ﺍﻟﻬﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﮑﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﻴﺎﺱ ﺑﺎ ﺗﻔﺎﻭﺕ عظیم ﺗﺮﻯ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺍﻣﺮﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ نام، هر ﻣﻘﺎﻡ ، ﻫﺮ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﻭ ﻳﺎ ﻫﺮ ﻣﻮﻓقیتی ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﺼﻴﺐ شان شود، باید کار آن حضرت را ادامه دهند.” 

در مرجع بیانات با اشاره به این قسمت نوشته اند:

حضرت ولی امرالله نظم جهانی بهائی The World Order of Baha’u’llah ]نظم جهانی بهائی[ ص132-131 (ترجمه مصوب)

مشخص ننموده اند مصوب چه مقامی؟           

 در کتاب The World Order of Baha’u’llah چنین نوشته شده است:

“For wide as is the gulf that separates ‘Abdu’l Bahá from Him Who is the Source of an independent Revelation, it can never be regarded as commensurate with the greater distance that stands between Him Who is the Center of the Covenant and His ministers who are to carry on His work, whatever be their name, their rank, their functions or their future achievements”

(The World Order of Baha’u’llah, Page: 132)

مشاهده میفرمائید که در بیان فوق واژه ای وجود ندارد که قابل ترجمه به کلمه “جانشینان” در زبان فارسی باشد.

حضرت شوقی افندی اولین ولی امرالله واژه “ ministers” را به معنی “ولی امر الله ها” بکار برده اند این قسمت در زمان حیات ایشان به وسیله لجنه ملّی ترجمه و نشر آثار امری ايران بنام “دور بهائی” ترجمه شده وچند بار تجدید چاپ شده است.

“با آنکه بين مقام حضرت عبدالبهآء و مظهر کلّی الهی فاصله عظيم است و ليکن بين مرکز ميثاق و وليّ امرهائی که عهده دار وظيفهء آن حضرتند ولو دارای اسم و رسم و عنوانی عظيم باشند و به توفيقاتی جليل فائز گردند اين فاصله به مراتب اعظم است .”

(کتاب دور بهائی صفحه 54)

حضرت شوقی افندی در کتاب “ The World Order of Baha’u’llah”  ضمن تاکید و تکرار موضوع به روشنی مشخص فرموده اند که واژه “ ministers” را به چه معنی بکار برده اند :

“As I have already stated, in the course of my references to ‘Abdu’l-Bahá’s station, however great the gulf that separates Him from the Author of a Divine Revelation it can never measure with the distance that stands between Him Who is the Center of Bahá’u’lláh’s Covenant and the Guardians who are its chosen ministers. There is a far, far greater distance separating the Guardian from the Center of the Covenant than there is between the Center of the Covenant and its Author.”

(The World Order of Baha’u’llah, Page: 151)

“چنانچه قبلاً درفصل مربوط به مقام حضرت عبدالبهآء اشاره گرديد هر چند ميان حضرت عبدالبهآء و مظهر ظهور الهی فاصله باشد با فاصله ميان مرکز ميثاق بهآء و ولايت امر قابل قياس نيست. فی الحقيقه فاصله ميان وليّ امر و مرکز ميثاق بمراتب اَزيد از فاصله ميان مرکزميثاق و شارع آئين الهی است و ذکر این نکته را وظیفه مبرمه خود میدانم که هیچ ولی امر الهی نمیتواند ادعا نماید که مثل اعلای تعالیم حضرت بهاءالله است و یا آنکه مرآت صافیه ایست که انوار حضرتش را منعکس میسازد. و هرچند ولایة امرالله در ظل صیانت جمال ابهی و حراست و عصمت فائض از حضرت اعلی و در وظیفه و حق تبیین تعالیم بهائی شریک و سهیم حضرت عبدالبهاء میباشند ولیکن اساسا ً در رتبه حدودات بشریه واقفند و برای ایفای به عهد نمیتوانند بهیچ عنوان حقوق و امتیازات و اختیاراتی را که حضرت بهاءالله به فرزند جلیلش عنایت فرموده به خود نسبت دهند. “

(کتاب دور بهائی صفحه 83)

” مقام تفسير و تبيين آيات و كلمات حضرت بهاالله و حضرت عبدالبهآء كه منحصراً به ولي امر الله عنايت شده مستلزم آن نيست كه او را در رتبه و مقام آن هياكل مقدسه قرار دهد. ولي امر ميتواند با احراز حق تبيين به ايفاي وظائف و مسئوليات خويش پرداخته در عين حال از حيث رتبه و مقام مادون ان دو نفس بزرگوار و متفاوت با آنان باشد. ولي امر حاضر و ولاة امر در مستقبل ايام بايد با اقوال و اعمال خود كاملا به حقيقت اين اصل مهم آئين نازنين ما شهادت دهند و با روش و سلوك خود حقيقت اين اصل را بر اساس متين استوار سازند و براي نسل‌هاي آينده آيات باهراتي مصون از اتهامات باشند”

(دور بهائي: صفحه 86)

علی ثابتی