اوّل اوت ۱۹۲۰: در نشریّه‌ی امریکن بهائی‌نیوز، سال ۱۱، شماره ۸، ص ۱۲۲؛ لوحی از حضرت عبدالبهاء خطاب به جناب میسن ریمی به این مضمون منتشر شد:
«حضور جناب آقای میسن ریمی، واشنگتن دی. سی. علیه بهاء الله الابهی!
هو الله!
ای فرزند سلطنت الاهی! …خلاصه من بسیار از عملکرد و رفتار شما خرسندم. الحمدلله که شما از این محدودیّت‌ها و تصوّرات، آزاد و مبرّا هستید؛ هیچ هدفی جز نشر نفحات الله ندارید و هم‌چنان فعّال و خستگی‌ناپذیرید. شما روز و شب در تلاشید پرچم درخشان را برافرازید و طلوع نورانی همه مناطق را روشن نماید. از ملکوت ابهی تأییدات شما را خواستارم، زیرا بدون آن کوچک‌ترین امری انجام نمی‌پذیرد؛ چقدر این قضیّه مهم‌تر است!»
۲۰ اوت ۱۹۲۰: در نشریّه‌ی امریکن بهائی‌نیوز، سال ۱۱، شماره ۹، ص ۱۳۹؛ لوحی از حضرت عبدالبهاء به کورین ترو:
«الحمدلله که طرح مشرق الاذکار که توسط آقای بورژوا تهیّه شده بود به تأیید جناب ایشان رسید و توسط کانونشن انتخاب شد. بدون شک جناب ریمی، دارای اخلاص بالایی است. او هم‌چون آب شفاف و زلال و به دور از هرگونه ناخالصی است. او چندین سال است که مجدّانه تلاش و فعّالیت می‌کند، بدون آن‌که هیچ‌گونه انگیزه شخصی داشته باشد. او به هیچ چیز جز امر الاهی تعلّق و دلبستگی ندارد؛ این است روح استحکام ایمان و این است ویژگی صداقت».
دوباره در ۲۰ آگوست ۱۹۲۰: گزیده‌ای از لوح حضرت عبدالبهاء به جناب چارلز میسن ریمی (ترجمه شده توسط عزیزالله بهادر):
«به جناب چارلز میسن ریمی علیه اجل جلال ابهی؛
هو الله!
ای فرزند محبوب نورانی! الحمدلله که به سلامت به لایپزیک رسیدید. شما چهره‌ی درخشان احبّای الاهی را دیدید؛ از معنویّت و عشق احبّای آلمان لذّت بردید.
عبدالبها»
۴ نوامبر ۱۹۲۰: در نشریّه‌ی امریکن بهائی‌نیوز، سال ۱۱، شماره ۱۳، صص ۲۲۹ و ۲۳۰؛ لوحی از حضرت عبدالبهاء به جناب چارلز میسن ریمی:
«ای فرزند محبوب دانشور و نورانی! …بدون شک حال که با آن نفوس مبارک و متبرّک نزدیک و همنشین شده‌ای، بسیار خرسندی. امیدوارم که سفر فعلی شما (به آلمان) به نتایج بزرگی منجر شود…
علیک بهاء الله»
۱۲ دسامبر ۱۹۲۰: مکتوب حضرت عبدالبهاء خطاب به جناب چارلز میسن ریمی:
«تو ای مبشّر میثاق! نامه‌هایت رسید و برایت پاسخی نوشتم. مطمئناً تو راسخ در میثاق هستی و بسیار از خود گذشتگی می‌کنی. هر آینه تو در میثاق استقامت داری و فداکار و فرزند سلطنت الاهی هستی و مستحقّ تأییدات بهاءالله می‌باشی. بنابراین، عبدالبهاء بسیار از تو خرسند است و از حضرت بهاءالله برای تو پاداش بی‌انتها مسألت می‌نماید»