۱۰-۸ ژانویه ۱۹۱۴: طیّ سفر حضرت عبدالبهاء به فیلادلفیا، ایشان به برادر جناب میسن ریمی تبریک گفته و اظهار داشتند:
«برادرت ـ میسن ـ نام تو را به من گفت. سعادت شامل حالت شده که برادر بزرگی هم‌چون او داری؛ بزرگی او را امروز درک نمی‌کنی، ولی در آینده خودت با چشمانت شاهد آن خواهی بود، تمام خانواده شما عظمت خواهند یافت؛ آن‌ها به داشتن پسرانی هم‌چون میسن ریمی و خود تو مباهات خواهند کرد.»
۱۸ اکتبر ۱۹۱۴: در این روز جرج لاتیمر و جناب میسن ریمی به‌حضور حضرت عبدالبهاء فراخوانده شدند؛ حضرت آقا گفتند:
«منادیان مختلفی در دنیا هستند.»؛ «…(ایشان چند نوع آن‌را تشریح می‌کنند)، …ولی خدای را سپاس که شما منادی سلطنت خداوند هستید.»؛ «… ارزش و اعتبار روح، که منادیان سلطنت هستند جاودانه است.»؛ «…خدای را سپاس که شما منادی سلطنت ابهی هستید، منادی میثاق قادر متعال.» «…امروزه هر کس که منادی میثاق باشد، شمع و چراغ منطقه است. فرشتگان خداوند در عرش ناظرند تا ببینند چه کسی وارد عرصه‌ی خدمت به عهد و میثاق می‌شود تا آنان سریعاً برای کمک، تقویت و اعطای پیروزی عمل نمایند.»
۲ مارس ۱۹۱۵: حضرت عبدالبهاء در لوحی به جناب میسن ریمی نوشتند:
«شما که مؤیّد به تأییدات الاهی هستید!»؛ «…از خداوند مسألت دارم که شما را در هر شرایطی تأیید فرماید؛ مأیوس و دلسرد و غمین نباشید؛ باشد که برای زمان‌های طولانی خدایت، شما را آیتی از هدایت در میان بشریّت قرار دهد.»
آوریل ۱۹۱۶: فشرده‌ای از یک لوح حضرت عبدالبهاء به جناب میسن ریمی که در نشریّه‌ی نجم باختر، سال ۷، صفحه‌ی ۹۴ آمده است:
«محضر مبارک جناب چارلز میسن ریمی، واشنگتن دی. سی. علیه التکبیر و الثنا! ای منادی حقیقت! نوشته‌ای که زمستان را با والدین خود سپری می‌کنی؛ ولی وظیفه‌ی خود را برای بهار و تابستان نمی‌دانی. بهترین کار آن است که شما به اتّفاق آقای جرج لاتیمر به سراسر آمریکا و هاوایی سفر کنی و مردم را به سوی سلطنت الاهی دعوت و راهنمایی کنید… اصول الاهی را با روش‌هایی ساده و مؤثّر در هم آمیزید و آن را به مستمعین در سخنرانی‌ها و اجتماعات برسانید. در تحت عنایات و بشارات الاهی، روح تازه‌ای در قلوب احباءالله بدمید و آن‌ها را با کلمات الاهیّه ترغیب و تهییج نمایید…»
علیک التکبیر و الثناء»
۱۹۱۷: جناب چارلز میسن ریمی، جزوه‌ای را تحت عنوان «برخی اصول اساسی بهائی» منتشر کردند. این جزوه فقط به تشریح و توضیح اصول پرداخته بود و هیچ‌گونه تاریخ یا عدد و رقم در آن نبود.