شرحی از کتاب روحی ۸؛ بخش پنجم

شرحی از کتاب روحی ۸؛ بخش پنجم

در صفحه 64 نوشته اند:

“ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ  ﻭ ﺑﺮﻣﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ،  ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺳﻮﺍﺑﻖ ﺩﻳﻨﻰ  ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ،  ﺩﺍﻣﻨه  فعالیت های امری  ﺑﺘﺪﺭﻳﺞ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻳﺎﻓﺖ.  ﺩﺭ ﻳﮏ ﻧﺎﺣﻴﻪ در ﺑﺮﻣﻪ، ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌه ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺸﺘﺼﺪ نفر ﺑﻬﺎﺋﻰ  ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﺭﺍ ﺟﻤﻌا ﮐﺸﺖ ﻭ ﺯﺭﻉ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺩرﺁﻣﺪ آن   ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﭘﻴﺸﺒﺮﺩ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺍﻣﺮ ﻣﻰ نمودند. مبلغین بهائی، برخی از شرق وبرخی ازﻏﺮﺏ، به ژاپن، ﭼﻴﻦ ﻫﺎﻭﺍﺋﻰ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻧﺪ. ﺩﺭ ﻫﻤه ﺍﻳﻦ نقاط، آثار ﻫﺪﺍﻳﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩ. حضرتشان بنفسه آرزوی مسافرت به چین را ابراز نموده وعنوان شده است که فرموده بودند:

” ﭼﻴﻦ، ﭼﻴﻦ، ﭼﻴﻦ، ﺍﻣﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠّﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﻮﺩ. ﮐﺠﺎﺳﺖ آن بهائی مقدس و منزهی که اهالی چین را تبلیغ کند؟ چین خیلی استعداد دارد.”

آن بهائی مقدس منزه جناب میسن ریمی دومین ولی امرالله بودند حضرت عبدالبهاء علاقه و محبت زیادی نسبت به میسن ریمی داشتند و همواره اورا بسبب ایمان قوی ، فداکاری در راه امر، دانش و آگاهیش، فروتنی و صداقتش مورد تحسین و ستایش قرار می دادند و این موضوع به روشنی درالواح بیشماری که به افتخار او صادر فرموده اند آشکار است به جرات میتوان گفت که هیچ بهائی به اندازه میسن ریمی مورد لطف و تشویق هیکل مبارک قرار نگرفته است. نه تنها در الواحی که به افتخار او صادر فرمودند بلکه در الواحی نیز که به دیگران مرقوم فرموده اند میسن ریمی را ستوده اند برای نمونه قسمتی ازلوح صادره بافتخار خانم استرلینگ که در نجم باختر مورخ: 20 اگست 1910 در صفحه 10 درج گشته است ذیلاً ملاحظه فرمائید:

 «ای بنت ملکوت ، حضرت مستر ریمی چون از سفر چین و ژاپون و هند به ارض مقدسه وارد  و با نهایت بشارت وسرور حاضر شد از شدت محبت یاد یاران نمود و در آستان مقدس طلب عون و عنایت حضرت احدیت کرد . فی الحقیقه این عزیز عبد البهاء ترک وطن خویش نمود و از راحت و نعمت خود بگذشت مشقت سفر اختیار نمود و دریای اتلانتیک و پاسفیک قطع کرد تا در جزایر هونولولو بشارت بملکوت دهد و در ژاپون انتشار تعالیم حضرت بیچون کند  نفوس را بهدایت کبری مهتدی نماید و تشنگان را از چشمه ایوب بنوشاند چین را از طلوع نور مبین خبر دهد و هندوستان را بنفحات حدیقه رحمان معطر نماید  الحمدلله موفق و موُیّد شد و در آندیار ندای ملکوت بلند گشت و اسرار لاهوت آشکار شد  بنیانی تاسیس کرد که تا  ابدالآباد باقی و برقرار است  و سراجی برافروخت  که روشنائی ابدیست  درختی بنشاند که ثمرش بی پایان است.»

شرح مسافرت جناب میسن ریمی و آقای استرودن در صفحات 8 و 9 همان نشریه نجم باختر مورخ: 20 اگست 1910 بشرح زیر درج گردیده که شامل ابراز خشنودی و عواطف حضرت عبدالبهاء نیز میباشد:

“یکی از وقایع مهم امری که در سال گذشته اتفاق افتاد و آثارش در آینده معلوم خواهد گردید همانا سفر دور جهان بواسطهء جناب مستر شارلز میسن ریمی و مستر هووبرد استرودن است که مدت یک سال در اطراف عالم و در ممالک دور ونزدیک نداء یا بهاءاالله ابهی را بلند نمودند.  چون از شهر واشنگتن حرکت نموده جمیع مجامع شهرهای آمریک را ملاقات کرده وبا یاران و اغیار صحبت فرموده تا خود را به شهر سانفرانسیسکو که آخرین نقطه آمریک است میرسانند و از آنجا در کشتی بخار نشسته از دریای پاسفیک عبور نموده در جزائر هونولولو وممالک ژاپن وچین و هندوستان سفرمینمایند وپس از اسفار در هندوستان و اداء خطابه ها و ملاقات یاران خود را به ارض مقصود رسانیدند و پس زیارت جمال جانان از راه اروپ مراجعت به امریک نمودند.  مشارالیهم بهر شهری که رسیده به نشر نفحات الله وتبلیغ دین الله و ایقاظ نفوس مشغول میشوند شرح و توصیف این اول سفر بهائی بدور عالم خارج از این عریضه است زیرا حضرات بر حسب امر مبارک بزودی کتاب در شرح وقایع سفر تالیف و چاپ خواهند نمود امید است که بواسطه یکی از جوانان انگلیسی دان آن کتاب محض انتشار در شرق بلسان فارسی ترجمه گردد تا هرکسی بر عظمت و جلال امر در اطراف جهان بخوبی آگاه گردد.  حضرت مولی الوری در باب این سفر میفرماید:

“از سفر مستر ریمی و استرودن مرقوم نموده بودید این سفر را نتایج و ثمر بی حصر. درجمیع اعصار و قرون آتیه مذکور خواهد بود و بعد از رجوع این سفر البته شرح مفصلی مرقوم ومنتشر خواهند نمود.”

یکی دیگر از الواح حضرت عبدالبهاء که به افتخار جناب میسن ریمی صادر گشته است:

واشنگتن جناب مستر ريمی عليه بهاء اللّه الابهی  

هُو اللّه

 ای جوان نورانی و عزيز روحانی من، نامه تو رسيد و از قرائتش چنان مسرّتی حاصل شد که وصف نتوانم زيرا دليل بر علوّ فطرت و قوّت همّت و خلوص نيّت تو است عبدالبهاء را سرور باينگونه امور است اگر جميع لذائذ جسمانی جمع شود بخاطر عبدالبهاء خطور ننمايد که راحت و لذّتی در جهان هست ولی چون نفحه مشکباری از گلشن قلوب ياران بمشام برسد چنان فرحی دست دهد که بی‌اختيار بشکرانه جمال مبارک پردازد که چنين بندگانی تربيت فرموده است باری از نامه شما بی‌نهايت مسرورم اين فکر شما بسيار موافق اميدوارم که يک اهتزاز جديدی در قلوب احبّا حاصل گردد و ثبوت و استقامتی عظيم حصول يابد و سبب هدايت ديگران شود پس با قوّتی رحمانی و عزم و اراده‌ئی آسمانی و لسانی ناطق و قلبی سرشار از محبّت اللّه الواح را بدست گير و بجميع ديار سفر کن حتّی بجزائر هنولولو در جميع شهرهای امريک سفر نما و جميع را بر ثبوت بر ميثاق بخوان و جميع را از باده ميثاق سرمست کن و بنشر نفحات اللّه دلالت نما فرياد يا بهاء الابهی بلند کن و نعره يا عليّ الأعلی بزن و ياران را بيدار کن که امتحانی عن قريب بميان آيد شايد نفوسی بظاهر ثابت و باطن مذبذب بآن صفحات رود تا ياران را در ميثاق الهی سست کند بيدار باشند هوشيار باشند بمجرّد اثر نقض کناره گيرند شب و روز بکوشند تا انوار ملکوت ابهی جهان گير گردد و ظلمات ضلالت بکلّی زائل شود جميع را تحيّت ابدع ابهی ابلاغ دار علی الخصوص امة اللّه مسس پارسنز و امة اللّه مسس ديکسن و امة اللّه مسس هنن و امة اللّه مسس هنی و سائر احبّای الهی و اماء رحمن را و عليک البهاء الابهی عبدالبهاء عباس  

(مکاتیب حضرت عبدالبهاء جلد سوم صفحه 232)

علی ثابتی