بعد از صعود شوقی ربّانی، ایادیان امر و شخص روحیه ماكسول به این بهانه كه لازم است تا اهداف نقشه‌ی ده ساله‌ی جهاد كبیر بهائی به موقع به مرحله‌ی اجرا درآید، زمام امور را به‌دست گرفته و خودسرانه رهبری دیانت بهائی را عهده‌دار گردیدند؛ ولی بعد از تصاحب قدرت و سركوب و قلع و قمع منتقدان، قول و قرار خود را به فراموشی سپردند. از جمله‌ی این قرارها، ساخت مشرق الاذكار در كوه كرمل بود!
یکی از آرزوهای حضرت عبدالبهاء، ساخت مشرق الاذکار در کوه کرمل بود. ایشان برای تحقّق این آرزو به جناب میسن ریمی دستور دادند که طرّاحی این بنای عظیم را بر عهده گیرند، جناب میسن ریمی نیز به این مهم اقدام کردند و نقشه‌ای زیبا طرّاحی و جهت تأیید به شوقی ربّانی ارائه نمودند. ایشان با دقّت نقشه‌ها را مطالعه نمودند و دستور ساخت ماکت آن‌را صادر کردند تا بقیّه‌ی احبّا با دیدن آن، نظر اصلاحی خود را بدهند. با وجود این‌که مراحل اجرایی و مراحل ساخت این بنا به تأیید شوقی ربّانی رسیده بود، عجیب است که با گذشت حدود ۶۵ سال، هنوز هیچ اقدام عملی جهت ساخت آن صورت نگرفته است!
برای توضیح بیشتر، نظر شما را به جزئیّات موضوع که در مجله‌ی اخبار امری، شماره ۵، شهریور ماه ۱۳۳۱، صفحه ۹ درج گردیده است جلب می‌نماییم:
«ایادی امر الله جناب چارلز میسن ریمی، رئیس هیئت بین‌المللی بهائی، نقشه‌ی مشرق الاذكار را كه باید در آینده در جبل كرمل مرتفع گردد، تمام كرده و در زمستان گذشته موفق گردید راجع به جزئیّات نقشه با هیكل مبارک مشاوره نهایی نماید. حال كه نظر مبارک كسب و نقشه، مورد تصویب قرار گرفته است؛ در نظر است سفارش تهیّه‌ی مدل مشرق الاذكار به ایتالیا داده شود تا در هنگام كانونشن تاریخی و مهمّ سال ۱۹۵۳ این مدل در ام‌ّالمعابد غرب در ویلمت در معرض نمایش قرار گیرد. این ساختمان بنایی مجلّل و ممتاز خواهد بود و در عین آن كه شباهتی به كنیسه، كلیسا، مسجد و یا هیچ یک از معابد ادیان سابقه ندارد، معبدی است كه دارای شكوه و منزلتی بدیع است و ارتفاع آن سبب مزید اشتهار و علویت تأسیسات امرالله در مركز بین‌المللی بهائی خواهد بود و در نتیجه، یكی دیگر از نوایای دیرینه‌ی حضرت عبدالبها بر اثر آن، تحقّق خواهد یافت. حال معلوم نیست چه وقت به ساختمان این معبد مبادرت خواهد شد؛ امّا مهندس آن كه به امر حضرت عبدالبها به ترسیم نقشه بنا اقدام كرده بود، نقشه را اكنون حاضر كرده است و در موقع مقتضی نسبت به ساختمان نیز اقدام خواهد شد.»
متأسفانه ایادیان امرالله و بیت العدل خود ساخته، بعد از استقرار، به این فرمان الهی توجّه نكرده و با بی‌توجّهی از كنار آن گذشته‌اند!
به نظر شما چرا ساختمان مشرق الاذكار حیفا با آن همه سفارش و تأكید از سوی حضرت عبدالبهاء و شوقی ربّانی ساخته نشد؟!
حضرت عبدالبهاء در جلد اوّل خطابات مبارکه صفحه ۱۰ چنین می‌فرمایند:
«دین الله عبارت از اعمال است، عبارت از الفاظ نیست؛ زیرا دین الله عبارت از علاج است، دانستن دارو ثمری ندارد، بلكه استعمال دوا ثمر دارد. اگر طبیبی جمیع ادویه‌ها را بداند امّا استعمال نكند چه فایده دارد؟ تعالیم الهیّه عبارت از هندسه و خریطه بنا است اگر هندسه شود و خریطه كشیده شود و ساخته نشود چه ثمری دارد؟ تعالیم الهیّه باید اجرا گردد باید عمل شود، مجرّد خواندن و دانستن ثمری ندارد.»
به راستی چرا با وجود طرّاحی نقشه و تصویب آن اقدامی به ساخت بنا نشد؟!
پاسخ بسیار روشن است؛ ایادیان و به‌دنبال آن‌ها، اعضای بیت العدل بدلی به‌دلیل خصومت و دشمنی شدیدی كه با جناب میسن ریمی داشتند، حاضر نبودند تا ساختمان مشرق الاذكار را با نقشه‌ی طرّاحی شده‌ی ایشان بنا کنند. از طرف دیگر چون نقشه‌ی وی به تصویب حضرت عبدالبهاء و شوقی ربّانی رسیده بود، مجاز نبودند که طرّاحی و اجرای نقشه را به مهندسین مورد نظر خود بسپارند. به این جهت بهتر دیدند که صورت مسأله را به كلّی پاک کنند و از ساخت مشرق الاذكار منصرف شوند!
در پایان، یک پرسش اساسی دیگر باقی می‌ماند و آن این‌که، آیا بیت العدلی كه دستور هیاکل مقدّسه را به خاطر کینه و عداوتی کورکورانه کنار می‌گذارد، می‌تواند مصون از خطا بوده و لازم‌الاطاعه باشد؟! چه كسی می‌تواند بابت این خطای نابخشودنی به بیت العدل نامشروع تذكّر دهد و از آن بازخواست نماید؟! آیا این بیت العدل بدلی، می‌تواند جامعه‌ی بهائی را به ساحل نجات رهنمون سازد؟!