در قدیم
که با دست غذا میخوردند رسم بود که پیش از غذا میهمانان دستهای خود را با آفتابه
در لگن همراه آن میشستند، در میهمانیها آفتابه و لگن را سر سفره میآوردند، آن را
پیش یک یک میهمانان میبردند و لگن را زیر دست هر یک میگرفتند و با آفتابه آب میریختند
تا میهمان دستهای خود را بشوید و با حوله خشک میکردند؛ چون آفتابه و لگن از ملزومات
سفره بود، بعضیها سعی میکردند سر سفره چند دست آفتابه و لگن بیاورند. در این صورت
انتظار میهمان این بود که با این همه تشریفات حتماً غذا بسیار مفصّل خواهد بود؛ ولی
برخلاف انتظار گاهی پیش میآمد که از غذای درست و حسابی خبری نبود و تشریفات سفره بیشتر
از غذای سر سفره بود. در چنین مواردی بود که این مثل را میآوردند که: آفتابه لگن
هفت دست، شام و ناهار هیچی!
بیشک شما
هم اگر تأمل بفرمایید از این مصادیق در جامعه زیاد پیدا میکنید. یک نمونهی آن در
جامعهی خودمان، تشکیلات ایجاد شده توسط بیت العدل بدلی است.
مجموعه تأسیساتی عظیم در حیفا با حدود ۱۰۰۰ نفر پرسنل و ساختمانهای مختلف دارالآثار، دارالتبلیغ، دارالتحقیق، دارالتشریع و مؤسّسات مختلف جانبی آن، با کلّی بریز و بپاش تشکیل شده است؛ ولی از کار اصلی که تشریع احکام جدید و پاسخ به پرسشها و حل مسائل روز احبّاء است، خبری نیست. با اینکه در کتاب مستطاب اقدس، حلّ بسیاری از پرسشها و رفع ابهامات بر عهدهی بیت العدل گذاشته شده است؛ ولی بیت العدل، با گذشت بیش از۵۰ سال از تاریخ تأسیس خود، نتوانسته است به تعداد انگشتان دست حکم جدید صادر نماید.
تعجب نکنید! اخیراً کانال تلگرامی «آکادمی ایقان» با هماهنگی با بیت العدل بدلی، مجبور شد در مقابل پرسشهای فراوان احبّاء و در واکنش به اعتراضات بهائیان ارتدکس، پیام مورخ ۲۷ ماه می ۱۹۶۶ را که در پاسخ پرسشهای متعدّد یکی از احبّاء صادر شده و قبلاً به صورت عمومی منتشر نشده بود، باز نشر نماید! در این پیام، بیت العدل سعی کرده است به ابهامات موجود در پیرامون مشروعیّت خود و بیتوجّهی به الواح وصایای مبارکه و چرایی عدم حضور ولیّ امرالله و مرکز تبیین و تفسیر در امر و غیره، پاسخ دهد.
(بیشتر…)