جناب ا ش عزیز، شما در قسمتی از نامهی خود از بیت العدل بدلی پرسیدهای كه چرا بعد از صعود شوقی ربّانی، تأسیس محكمهی رسمی بهائی كه یكی از اهداف نقشهی ده سالهی بهائی و مقدمهی تشكیل بیت العدل بود، متوقّف شد و این هدف تا كنون به مرحلهی اجرا در نیامده است؟
تا آنجا كه اطّلاع داریم، بیت العدل در پاسخ شما، تغییر شرایط زمان و پیشبینی خود شوقی ربّانی را دلیل بر عدم اجرای این مهم اعلام نموده است؛ نمیدانیم این پاسخ برای شما قانع كننده بوده است یا خیر؟
اجازه میخواهیم ما نیز در چند جمله، پاسخ كوتاهی به پرسش شما داشته باشیم:
تأسیس محكمهی رسمی بهائی در ارض اقدس عملی نگردید؛ زیرا بعد از صعود ناگهانی و مشكوک آن حضرت، تعدادی از ایادیان امر كه فقط عنوان دستیاری شوقی ربّانی را داشتند، زمام امور را بهدست گرفته و همهی اختیارات اختصاصی شوقی ربّانی را به نفع خود، مصادره كردند. آنها نه تنها باب استمرار مؤسّسه ولایت امر را كه ركنی از اركان دیانت بهائی و وصیّت حضرت عبدالبهاء بود، مسدود اعلام كردند؛ بلكه هر نشانی از ولیّ امر ثانی، جناب میسن ریمی رئیس شورای بین المللی بهائی و رئیس بیت العدل جنینی یافت میشد، محو نمودند. متأسفانه بیت العدل خودخوانده نیز، بعد از ایادیان، این رویهی ناپسند را ادامه داد!
از جمله به چند نمونهی ذیل از این نوع رفتار اشاره میکنیم:
۱- ساخت مشرق الاذكار در كوه كرمل كه جزو اهداف نقشهی ده سالهی جهاد كبیر بهائی بود و نقشهی كامل آن توسط جناب میسن ریمی ترسیم گردیده و به تأیید حضرت عبدالبهاء و شوقی ربّانی رسیده بود و قرار بود از محلّ وصول تبرّعات و اعانات احبّا در اسرع وقت ساخته شود؛ بهطور كامل از برنامهی ایادیان و متعاقب آن بیت العدل حذف گردید.
۲- ایجاد بنای دارالولایه كه جزو هدف سیزدهم نقشهی ده سالهی جهاد كبیر بود و قرار بود در دامنهی كوه كرمل ساخته شود، به بهانهی انقطاع سلسلهی ولایت امر بهكلّی از برنامهها حذف گردید.
(بیشتر…)