پیام جناب نصرتالله بهرهمند، چهارمین ولیّ امر دیانت بهائی، بههمراه ترجمهی فارسی آن، بهمناسبت دویستمین سالگرد تولّد حضرت بهاءالله
نسخهی آماده چاپ متن پیام و ترجمهی فارسی آن را با کلیک بر روی آیکونهای ذیل بارگذاری نمایید:
نسخهی آماده چاپ متن پیام
نسخهی آماده چاپ ترجمهی فارسی پیام
ترجمهی پیام مورخ شانزدهم اکتبر ۲۰۱۷ ولیّ امرالله
دویستمین سالگرد تولد حضرت بهاءالله – روز تعیین شده برای جشن سالگرد
این روزها جوامع بهائی در سراسر جهان، برگزاری جشنهای دویستمین سالگرد میلاد حضرت بهاءالله را در روزنامههای محلّی و یا با استفاده از اینترنت به آگاهی مردم میرسانند. این کاری شایسته است، امّا متأسفانه کسانی که دستورالعملهای بیت العدل بدلی را به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه دنبال میکنند، در آگهیهای خود روز تولد حضرت بهاءالله را ۲۲ اکتبر اعلام کردهاند، در صورتیکه میلاد آنحضرت روز ۱۲ نوامبر ۱۸۱۷، میباشد. انگیزه این اشتباه شرمآور، پیروی کورکورانه آنها از نامه مورخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۴ بیت العدل بدلی میباشد که نوشته است:
«یوم تولّد حضرت بهاءالله و تولّد حضرت ربّ اعلی تا به حال همیشه در شرق در روزهای اوّل و دوم ماه محرّم مطابق تقویم هجری قمری برگزار شده است. حضرت بهاءالله تصریح میفرمایند که «این دو یک یوم محسوب شده عندالله.» در عین حال در مکتوبی به زبان انگلیسی از طرف حضرت ولیّ امرالله ذکر شده است که «در آینده بدون تردید همهی ایّام متبرّکه طبق تقویم شمسی رعایت خواهد شد و تمهیدات لازم برای برگزاری عمومی دو عید سعید میلاد فراهم خواهد گردید.» این مسأله که چگونه خصوصیّت قمری بودن این دو یوم مبارک در متن تقویم شمسی حفظ خواهد شد تا کنون بدون پاسخ مانده بود. این دو عید مبارک از این پس بر طبق تصمیم این جمع، در اوّلین و دومین روز هشتمین ماه قمری پس از نوروز بر اساس جداول نجومی که از پیش با در نظر گرفتن طهران به عنوان نقطهی مبدأ تهیّه شده، برگزار خواهد گردید. در نتیجه، ایّام برگزاری دو عید میلاد، سال به سال تغییر خواهد کرد و دو روز متوالی در شهرالمشیّه، شهرالعلم و یا شهرالقدره در تاریخ بهائی و بین نیمهی اکتبر تا نیمه نوامبر در تاریخ میلادی خواهد بود.»
(http://donyayebahai.org)
حضرت بهاءالله در رسالهی سوأل و جواب در پاسخ به سوألی دربارهی تاریخ میلاد ایشان و حضرت باب میفرمایند که «این دو یک یوم محسوب شده عندالله.»
چنانچه مجریان بیت العدل بدلی آثار حضرت بهاءالله را مطالعه کرده بودند، متوجّه میشدند سبب آن که «این دو یک یوم محسوب شده عندالله.» آن است که حضرت باب نیز از مظاهر کلیه الهیه میباشند و این دو روز نزد خداوند همانند هستند.
«مقصود از شمس و قمر که در کلمات انبیاء مذکور است، منحصر به این شمس و قمر ظاهری نیست که ملاحظه میشود … یک معنی از شمس، شمسهای حقیقتاند که از مشرق قدم طالع میشوند و بر جمیع ممکنات ابلاغ فیض میفرمایند و این شموس حقیقت، مظاهر کلّیّه الهی هستند در عوالم صفات و اسمای او.»
(حضرت بهاءالله، کتاب ایقان، صفحه ۲۲)
(بیشتر…)