مقالهی «تبیین مفهوم عهد و میثاق در فرمایش حضرت عبدالبهاء و شوقی ربّانی» از سوی «جامعهی بهائیان ارتدکس آلمان» برای عهد و میثاق ارسال شده است؛ ضمن تشکّر از ایشان، سایر کاربران و خوانندگان محترم را به مطالعه آن و ارسال مقاله و یادداشتهای خود برای عهد و میثاق دعوت میکنیم:
– عهد و میثاق چیست؟
– ناقض عهد و میثاق کیست؟
– و چه شخصی صلاحیّت و اختیار این را دارد که نقض عهد کسی را تشخیص و او را ناقض بنامد؟
شوقی افندی اوّلین ولی عزیز امر الله معنی عهد و میثاق را به شرح زیر بیان فرمودهاند:
ترجمه: ولی امر الله وجود دو نوع میثاق را ملاحظه مینماید که صراحتأ و مکررأ در الواح و آثار امری ذکر شده است.
نوع اوّل، عهد و میثاقی است که هر پیامبر الهی با بشریّت یا منجزاً میتوان گفت با پیروانش منعقد مینماید که آنان مظهر ظهور بعدی که بازگشت و ظهور مجدّد حقیقت اوست پذیرفته و پیروی نمایند.
نوع دوم عهد و میثاق مانند میثاقی است که حضرت بهاءالله با پیروانش بست که حضرت عبدالبهاء را پیروی نمایند و این به منظور استحکام و استقرار جانشینی سلسلهی مصابیحی است که پس از هر مظهر ظهوری ظاهر میشوند و بر این منوال است عهد و میثاقی که حضرت عبدالبهاء با بهائیان بستند که پس از ایشان نظمی که طرح فرمودند بپذیرند.
(LIGHTS OF GUIDANCE, p. 181)
به طوری که ملاحظه میفرمایید اولیاء امر الله میثاق و حضرت عبدالبهاء مرکز میثاق حضرت بهاءالله هستند؛ امّا بیت عدل فاقد «رئیس مقدّس» و «عضو اعظم ممتاز لاینعزل» محض نمونه حتّی یکبار از این تعریف ذکری ننموده و به جای آن از تعریفی مغایر که خود ابداع نموده استفاده کرده است و به طور کلّی این مؤسّسهی نامشروع در نقل نصوص نیز امانت و صداقت را رعایت نمیکند؛ نمونه این کار را ملاحظه فرمایید که نوشتهاند:
«این بیان مبارک مبتنی بر علّت اصلی ظهور حضرت بهاءالله یعنی ایجاد وحدت و یگانگی میباشد.»
«اگر حصن حصین امر الله را قوهی حارسه محافظت نمینمود در جمع اهل بهاء در یک روز هزار فرقه به مثل ادوار سابقه ایجاد میشد، امّا در این دور مبارک جهت دوام امر الله و حفظ احباء الله از تفرقه و اختلاف، جمال مبارک روحی له الفداء به قلم اعلی عهد و میثاق را مرقوم فرمود.»
ذیلأ اصل بیان مبارک را به صورت کامل و با ذکر مأخذ ملاحظه فرمایید تا بیشتر به ماهیّت مؤسّسهای که با بیت عدل اعظم الاهی جز نام تشابهی ندارد پی برید:
حضرت عبدالبهاء میفرمایند:
«اگر حصن حصین امر الله به قوه میثاق محفوظ نماند در یک روز در بهائیان هزار مذهب پیدا شود، چنانچه در دورهای سابق حاصل شد؛ ولی در این دور مبارک محض صیانت امر الله كه تفریق در بین حزب الله نشود جمال مبارک روحی له الفدا به اثر قلم اعلی عهد و پیمان گرفت و مركزی معین فرمود كه مبیّن كتاب است و رافع اختلاف آنچه او بنگارد و بگوید مطابق واقع و در صون حمایت جمال مبارک از خطا محفوظ، مقصد از این عهد و میثاق رفع اختلاف از آفاق است …»
(منتخباتی از مكاتیب، جلد ٤، صفحه ۱۶۵)
ملاحظه میفرمایید که چگونه بیان مبارک حضرت عبدالبهاء را نیز تغییر داده و تحریف نمودهاند.
همچنین میفرمایند:
«باید الیوم سدّ ابواب نزاع کرد و منع اسباب جدال و این ممکن نیست جز آنکه کل متابعت مبیّن کنند و اطاعت مرکز میثاق معیّن؛ یعنی تمسّک به صریح بیان او جویند و تشبّث به وضوح تبیان او خواهند.»
(مكاتیب حضرت عبدالبها، جلد ٢، صفحات ۲۴۸ و ۲۴۹)
و نیز میفرمایند:
«باری ای احبّای الهی، صریح کتاب الهی اینست که اگر دو نفس در مسألهای از مسائل الهیّه جدال و بحث نمایند و اختلاف و منازعه نمایند هر دو باطلند، حکمت این امر قطعی الهی اینست که در میان دو نفس از احبّای الهی جدال و نزاع نشود، به نهایت الفت و محبّت با یکدیگر گفتگو کنند، اگر اندک معارضهای به میان آید سکوت کنند، دیگر طرفین تکلّم ننمایند و حقیقت حال را از مبیّن سوأل کنند این است حکم فاصل»
(مکاتیب حضرت عبدالبها، جلد ۳، صفحات ۳۳ و ۳۴)
حال ملاحظه میفرمایید که چگونه در این ردیّه با نادیده انگاشتن نصوص به تعریفی غلط از عهد و میثاق پرداختهاند تا چنین القاء نمایند که عهد و میثاق یعنی اطاعت از آنانی که عهدشکنی نمودند در حالی که طبق فرمودهی مبارک حضرت عبدالبهاء و اوّلین ولی امرالله عهد و میثاق حضرت بهاءالله در وجود و حضور مبیّن آیات الله متجلّی و متبادر است.
حضرت عبدالبهاء در الواح مبارک وصایای خود صراحتأ مشخص فرمودهاند که امر الله به اطاعت از کسی که ولی امر الله است مصون و محفوظ خواهد ماند و ناقض کسی است که با ولی امر الله مخالفت نموده و سبب تشتت امر الله شود:
«حصن متین امر الله به اطاعت من هو ولی امر الله محفوظ و مصون ماند و اعضای بیت عدل و جمیع اغصان و افنان و ایادی امر الله باید كمال اطاعت و تمكین و انقیاد و توجّه و خضوع و خشوع را به ولی امر الله داشته باشند، اگر چنانچه نفسی مخالفت نمود مخالفت به حق كرده و سبب تشتیت امر الله شود و علّت تفریق كلمة الله گردد و مظهری از مظاهر مركز نقض شود»
(الواح وصایای مباركه حضرت عبدالبها، صفحه ۱۲)
«میگویند آیات الله میزان است، كه میگویید نیست، لكن از برای این آیات مبیّن منصوص مخصوص تعیین شده نه آن كه هر مغل مبغضی و یا جاهل طالب عوضی دخل و تصرف در آیات الله نماید و به هوای خود معنی نماید، لایعلم تأویله الا الله و الراسخون فی العلم.»
(منتخباتی از مكاتیب حضرت عبدالبها، جلد ٤، صفحه ۲۹۶)
شوقی افندی اوّلین ولی امر الله به کرّات در طیّ دوران ولایت خود متذکّر گشتند که غیر از ولی امر الله کسی صلاحیّت تشخیص مرض روحانی را ندارد و به هیچ شخص یا مقامی چنین اجازهای داده نشده است که احدی را ناقض بنامد.